Myśli Prymasa
- Mądry Naród pochyla się ze czcią nad swoją przeszłością. Tym więcej, że wstydzić się jej
nie potrzebuje - Maryja ukazała nam nie tylko jak mamy pragnąć Boga, ale jak mamy się Nim sycić
- Chociaż historia to «magistra vitae», ale nie wszyscy historycy są nauczycielami życia
- Były takie sytuacje dla Kościoła, żeśmy przegrywali z rządami. I nadal możemy przegrywać z rządem takim czy innym, z partią – taką czy inną, z państwem – takim czy innym, ale nie wolno nam przegrać z Narodem
- Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem
- Dla każdego człowieka jego czasy są czasami wyjątkowymi
- Kierować innymi jest łatwiej, bo nie liczymy się z tym, co w nich jest. Ale sobą kierować to o wiele trudniejsze, bo czego dotkniemy, czujemy w sobie. A jednak to do nas należy umieć prowadzić samego siebie
- Nie przejmujcie się trudnościami, bo to chleb powszedni…
- Nie wystarczy, gdy między prawnikiem, sędzią a człowiekiem pokrzywdzonym, obwinionym stoi tylko kodeks karny. To są środki, ale nie ma w nich serca. Serce nosi człowiek, który uruchomi i maszynę i kodeks
- Wydaje nam się nieraz, że Boga nie kochamy. Nie o to idzie, czy kochasz Boga. Najważniejszą rzeczą jest to, że On Ciebie kocha
- Bóg, pełen miłości zostawił w Synu swoim jakby ramowe dzieje człowieka, w których każdy może znaleźć cos swojego i własnego
- Człowiek współczesny, chociażby niewiele wiedział o Ewangelii i nigdy jej nie czytał, pragnie ideałów, które stawiał Chrystus
- Człowiek nie rozwinie w pełni swojego człowieczeństwa i swej osobowości, jeśli będzie tylko myślał dobrze i pragnął dobrze, a nie będzie czynił dobrze
- Ludzkość to jest wielka rodzina tęskniących za ciągle nowym
- Musimy widzieć przede wszystkim człowieka, jako człowieka, a nie to co on czyni. Chociażby czynił wiele lub nic, dobrze lub źle, jest człowiekiem
- Gasić pożary, nie dorzucając własnego paliwa do ognia, który ktoś roznieca, to wielka umiejętność… Tam, gdzie spotyka się mądrość i temperament, zadaniem mądrości jest – umieć milczeć
- Niektórzy mówią – czas to pieniądz. To jest złuda! Czas to miłość, wolność, prawda! I to człowiekowi trzeba dać
- Jeżeli zrezygnujemy z programu ubóstwienia człowieka na wzór Boga-Człowieka nie poradzimy sobie z człowiekiem
- Człowiek służy tym, co posiada. Jeżeli służy prawdą Bożą, misi mieć świadomość pełnego jej osiągnięcia
- Nigdy nie można powiedzieć: już wszystko zrobione! Dla nas jeszcze wiele zostało do zrobienia
- Pokój ludziom – wszystkim! Nie tylko tym, którzy mają władzę, nie tylko tym, którzy mają zrozumienie swoich praw, ale i tym, którzy nie umieją ich dochodzić
- Każda wielka rzecz musi kosztować i musi być trudna
- Świat współczesny żąda od człowieka trudu, aż do granic bohaterstwa!
- Człowiek ma prawo poznać myśl Bożą, ma prawo pytać, ale gdy otrzyma oświecenie dla swej rozumnej woli i umysłu, dobrze czyni skłaniając głowę z głęboką wiarą
- Człowiek wyzwala się i rozwija wewnętrznie przez wrażliwość na otoczenie, przez przemyśliwanie nie tego, co się jemu należy od innych, ale tego, co innym należy się od niego
- Najtrudniej wyzwolić się z osobistych upodobań, wyobrażeń i dążeń, a „zamienić się w słuch” wobec Pana Boga
- Jest w tym jakaś niezwykła tajemnica, że Słowo, które na tej ziemi ciałem się stało, zabić się nie pozwoli
- Miną wieki, czasy, ustroje i nastroje, ale Ten, który jest Światłością ludzi i Życiem samym, pozostanie zawsze
- Ufajcie Bogu Żywemu, który ma Serce!
- Ojciec mówi nam, że jest Ojcem. Jeżeli co ma drżeć przed Nim, to serce. I to z miłości, nie ze strachu
- Jeżeli ze wszystkich burz i klęsk uratujecie waszą Trójcę Świętą i wasz Kościół, macie wszystko
- Krzyż to skrót naszego życia. Gdy patrzymy na krzyż, myślimy: to uczyniono z Chrystusem… Ale nie zapomnijmy, że to uczynią i z nami…
- Chrystus nie po to przyszedł, aby zbawić góry i morza, ale po to, aby zbawić człowieka. Każdego człowieka
- Dla Chrystusa nic nie znaczy szata i godność, którą na siebie człowiek ponakłada i w którą się wystroi. Dla Niego znaczy tylko człowiek
- Poprzez miłość Chrystusa musimy widzieć wszystkich ludzi. Jego miłością musimy kochać każdego człowieka
- Idzie o to, aby człowieka ratować, bo on jest najważniejszy
- Miarą stosunku do człowieka mierzy się wartość wszystkich ustrojów i ich trwałość
- Przez największe ograniczenia, przez zmieniające się ustroje, człowiek przejdzie wolny i pójdzie nietknięty naprzód
- To, co było możliwe w Maryi, jest możliwe w nas i dla nas: w każdym z nas i dla każdego z nas
- Nie myślimy, że krzyż jest rekwizytem historycznym. Krzyż jest zawsze aktualny, bo zawsze się odnawia w człowieku
- Jest w nas nieustanne krzyżowanie rozumu i woli tak, aż nastąpi rozumna wola
- Nawet najszlachetniejsze z uczuć – miłość – boli
- Bóg nie ma początku, my go mamy. On nie ma końca i my go nie mamy
- Bóg byłby okrutny, gdyby dzieciom swoim nie dał trwania wiecznego, jakie sam posiada
- Sprawy doczesne, podporządkowane temu, co Boże, ułatwiają nam zrozumienie spraw wieczystych, spraw Bożych
- W Bogu jest nieustanne dążenie do syntezy, do zespalania wszystkiego, całego ładu ziemskiego, który wyszedł z myśli Bożej, z ładem nadprzyrodzonym, który ma uświęcać, uaktywnić porządek przyrodzony i nadawać mu Boże oblicze
- Każdy z nas jest nie tylko dziecięciem Boga, ale i miejscem, gdzie Bóg istnieje, żyje i działa
- Bóg wcielił się nie tylko w akcie zwiastowania w Nazarecie, ale nieustannie wciela się w ład tego świata i naszego osobistego życia
- Bóg przez człowieka zespolonego ze sobą wewnętrznie, napełnionego Bogiem, działa teraz na wszystkie inne sprawy
- Czynić sobie ziemię poddaną, to znaczy Bożą ziemię poddać Bożemu człowiekowi, temu w którym żyje Bóg w Trójcy Świętej Jedyny
- Bóg wchodzi w życie ludzkie. Trzeba tylko umieć przyjąć Go z zaufaniem, nawet wtedy, gdy to zaufanie trudno nam przychodzi
- Gdy działającym jest sam Bóg, wtedy wszystko co czyni, odpowiada Jego naturze i jest wyrazem Jego natury. A Bóg jest Dobrocią i Miłością
- Gdy spotykamy się z wymaganiami Boga, choćby dla nas trudnymi i niepojętymi, możemy być spokojni; krzywdy nam nie uczyni, bo Jego naturą jest Dobroć
- Bóg wszedł bardzo konkretnie w życie Maryi i w życie ludzkie
- Taki jest plan Boży, aby było dwoje… Stoi on u początków dziejów ludzkości i dziejów chrześcijaństwa
- Jak nie może być rodziny bez matki, tak nie może być Kościoła bez matki
- Nie tyle ojca, ile właśnie matkę zwą błogosławioną
- Powodzenie Bożego planu zależy od tego, czy człowiek zrozumie, że od początku Bóg ustanowił dwoje, i że dwoje są jednakowo sprawie Bożej potrzebni
- Wszystko, co jest potrzebne do naszego fizycznego rozwoju, właściwie tak czy inaczej, jest wzięte z ziemi
- Po wielkim bojowaniu z tą ziemią, po nieustannej przemianie dóbr tej ziemi w człowieczeństwo, ostatecznie wrócimy do ziemi
- Człowiek z ziemi wzięty, przez ziemię, z ziemi wyjdzie, aby poznać wielkość Boga
- Jesteśmy wielcy, bo jesteśmy z ręki Boga, i jesteśmy mali, bo zależymy od małych rzeczy, od drobnych dóbr tej ziemi
- Trzeba widzieć Boga i odczuwać Go
- Każde nowe pokolenie przyjmuje od starego co może, a … myśli swoje
- Krzyż jest nadzieją, ale my tę nadzieję i mądrość krzyża rozumiemy bardzo późno, na ogół dopiero pod koniec życia
- Ludzkość to jest wielka rodzina tęskniących za ciągle nowym
- Tylko duchy, doktryny, filozofie i kierunki sklerotyczne, nie widzą już możliwości czegoś nowego i determinują postęp, zamykając go w ciasnym kręgu teraźniejszości
- Nam okazało się Słowo zamknięte w ciele, dlatego mamy na czym zatrzymać naszą uwagę, serce i myśl
- Kościół jest wiecznie młody, chociażby dlatego, że proces łaski wobec każdego nowego człowieka zaczyna zawsze od chrztu
- Należy pamiętać, że podstawą różnych form wspólnot ludzkich jest nasze człowieczeństwo ukształtowane przez plan Boży i mądrość Bożą
- Trzeba pamiętać, aby człowiek nie zagubił się w tzw. kulturze masowej, która jest bardziej ilościowa niż jakościowa
- Nam potrzeba konkretu. I dlatego konkretyzuje się nawet Bóg
- Nigdy się nie lękajmy, że Kościół za bardzo wejdzie w życie ludzkie i trochę się życiem przybrudzi
- Zachowajmy więc pomimo trudności i kłopotów spokój. Jest on przejawem wewnętrznej dojrzałości człowieka
- Żadne pokolenie nie jest absolutnie autonomiczne w tym, co posiada i z czym idzie w przyszłość
- Jeżeli więc chcecie być pokoleniem nowym, autentycznym, prawdziwym, musicie najpierw wypracować w sobie ducha sprawiedliwości wobec wszystkich ludzi
- Łatwiej jest otworzyć serce niż drzwi, bo w sercu jest zawsze miejsca dużo
- Nie tylko na odcinku kościelnym, ale i na odcinku politycznym i międzynarodowym, trzeba przebaczać
- Nie trzeba być ateistą, czy wierzącym, tylko po prostu przyzwoitym człowiekiem, aby wiedzieć, że nigdy nie wolno mordować
- Cierpienia mają wtedy swą wartość, jeżeli wydają owoce
- Kościół zawsze stawia prymat osoby przed rzeczą, jakości przed ilością
- Człowiek nie jest Bogiem, ale jest dzieckiem Bożym
- Chociaż byście najlepiej czuli się na ziemi, jesteście tutaj tylko przechodniami, nie macie tu mieszkania stałego, innego oczekujecie
- My takiej właśnie Ojczyzny pragniemy – żyjącej nie tylko chlebem, ale słowem Bożym
- Najbardziej autentycznym człowiekiem, którego warto szukać jest Bóg-Człowiek
- Wy jesteście światem przyszłości, światem nowym, który ma prawo żyć
- Jeśli kto nas zna dobrze, to Bóg. Jeżeli kto się do nas przyznaje, to On
- Już tutaj na ziemi musimy się upodobnić do Ojca Niebieskiego, aby poznał nas kiedyś, gdy się do Niego zgłosimy
- Chrystus będąc Bogiem i Człowiekiem, wszczepia się w chleb tej ziemi i chleb czyni Ciałem swoim
- Wszystko, z czym się na co dzień spotykamy, mamy przebóstwić
- Każdy człowiek powołany jest, aby wychodził z ruin do nowego życia
- Idźcie za Chrystusem, który więcej nie umiera i śmierć nad Nim więcej mocy nie ma
- Współczesna ludzkość pragnie na nowo przyjrzeć się Chrystusowi, dostrzec Jego obecność w dziejach i Jego oddziaływanie na współczesność
- Chociaż ludzie nieustannie wyrzekają się Boga-Człowieka, dostrzegają, że gdy zabraknie Go w ich życiu, dokonuje się wówczas potworna alienacja ich człowieczeństwa
- Prawdziwa miłość ogarnia całego człowieka, a nie tylko jakąś jego cząsteczkę
- Przestaniemy równać ku dołowi, będziemy równać ku Bogu
- Chrystus jest ratunkiem naszym i zbawieniem, trzeba się Go uchwycić z całych sił
- Trzeba zaniechać walk, bo nie dają one gwarancji rozwoju, ani też nie zapewniają bezpieczeństwa rodzinie ludzkiej
- Tylko przez miłość i sprawiedliwość chrześcijańską można zapewnić prawdziwy, Boży pokój, którego świat dać nie może
- Wszystkie drogi, jakimi chodzi świat, trzeba zamienić na jedną – za Chrystusem, który jest Drogą, Prawdą i Życiem
- Do Chrystusa idzie się przez Maryję
- Każdy człowiek ma obowiązek stawiać sobie – przede wszystkim sobie – większe i coraz większe wymagania
- Aby człowiek, który umie stawiać wymagania innym, pamiętał i o tym, że o tyle ma prawo więcej wymagać od innych, o ile sam daje więcej z siebie
- Nasze serce, nasz umysł, nasz duch, mają być związane z Bogiem
- Oddasz Bogu całe swoje serce, całego swojego ducha, a umysł swój tak ukierunkujesz, aby związał się z Mądrością
- Szlachetne odruchy miłości, jakie są w człowieku, mają swoje źródło w Bogu
- Bóg przestałby być Bogiem gdyby nienawidził, bo Jego istotą jest Miłość
- Przebaczamy dlatego, że mamy obowiązek kierować się uczuciem miłości i mamy miłować bliźniego swego, jak siebie samego
- Nie można bowiem pogodzić się z tym, abyśmy zrezygnowali z tego, co lepsze
- Bóg, który jest Miłością i Panem wszelkiej mądrości i który umacnia nas w roztropności, niech będzie dla nas mocą, światłem, życiem i miłością
- Pojednania nigdy nie można zatrzymać. Jest ono zawsze potrzebą człowieka jako dziecięcia Bożego i żywego członka społeczeństwa
- Pojednanie jest stałym procesem i stałym dążeniem do Boga, a w Bogu – do ludzi
- Gdy mówimy „czas to miłość”, wypełniamy dany nam czas czynami miłości, która zawsze trwa
- Matka Najświętsza, chociaż jest Matką całego rodzaju ludzkiego, wpisana jest w jakiś szczególny sposób w dzieje naszego Narodu
- Matka pięknej miłości nauczy was kochać Boga i ludzi
- Narodu nie można wyrwać z przeszłości, bo Naród jest nie tylko teraźniejszością wielki, ale i przeszłością
- Nie wystarczy ocenić przeszłość, ale trzeba mieć ambicję tworzenia lepszej przyszłości
- Przechodzą przez polską ziemię miliony ludzi, ale tylko jednostki tworzą kulturę
- Człowiek kierowany przez działanie Boże, przez wpływ łaski uświęcającej i oświecającej, nie musi już odwoływać się do kodeksu, albowiem Prawo Boże wypisane ma w sercu swoim
- Prawo doprowadziło ludzkość do Chrystusa, abyśmy z wiary uzyskali usprawiedliwienie
- Słowo ciałem się stało właśnie wśród tych, którzy słuchają Słowa i zachowują je
- Czas zawsze jest darem Boga, jest błogosławieństwem
- Dany nam czas można przeżyć z wielkim zyskiem dla siebie lub też z ogromną stratą
- Czas, który otrzymaliśmy, to nasze krótkie czy długie życie, jest darem przedłużającej się miłości Tego, który jest Miłością
- Dobry Bóg umie czekać na każdego z nas i każdemu wyznacza swój czas
- Dobry Bóg dając nam jeszcze tę chwilę czasu, okazuje nam swoją miłość, daje nam szansę, abyśmy mogli czas darowany przeżyć lepiej, owocniej
- Przez słabość woli tracimy niekiedy czas, który jest darem miłości Ojcowej
- We wszystko umie Bóg włożyć swoje dary miłości, które nam w różnych sytuacjach objawia
- Pan Bóg ma różne sposoby na to, aby okazywać nam Swoją miłość
- W myśli Bożej, w planie Bożym, jesteś darem umiłowanym
- Bardziej niż twego ziemskiego ojca i matki, jesteś owocem miłości Boga, który Ciebie pierwszy umiłował
- Rozwój waszej osobowości wymaga, abyście nie poprzestawali na niezadowoleniu, lecz tworzyli nowe, lepsze rzeczy
- Zaczynamy na nowo, z silniejszą wolą wypełnienia lepiej czasu, który jest darem Ojcowej miłości
- Nie wystarczy słuchać słowa Bożego, gdy jesteście w świątyni w obliczu Boga, ale trzeba je w życiu zachować
- Jeżeli zabraknie wartości i mocy duchowych, jeżeli zabraknie Bożego ziarna Ewangelii, wtedy zakłócony zostaje wszelki ład, także materialny
- Wartość człowieka zaczyna się od chwili, gdy Pan Bóg zapragnął jego bytu i istnienia
- Największym sprzymierzeńcem Chrystusa na ziemi jest każdy człowiek, który pragnie żyć, zwłaszcza gdy pragnie żyć w duchu Bożym
- Ludzie nigdy nie tracą nadziei na Kościół, ciągle czegoś od niego oczekują
- Od momentu Wcielenia Bożego Syna, dokonuje się zbawianie ludzi, rehabilitacja człowieka, nieustanne przypominanie jego praw i obowiązków
- Czytajcie jak najczęściej Ewangelię. W niej jest wszystko
- Nie musi być was wielu, ale musicie być mężni, musicie być dzielni, musicie być silni w wierze
- Mogą być różne motywy, ale zawsze decyzją kieruje moc i łaska Boża
- Szukasz tutaj miłości społecznej, bo masz dość nienawiści i wszelkiego rodzaju przemocy
- Kobieta to matka życia, matka rodziny, matka Narodu
- Matka musi być słoneczna, jasna, a więc królewska
- Jeżeli kobieta w Polsce będzie odarta z promiennych świateł czystego, jasnego słońca Bożego, jeżeli wzgardzi gwiazdami, nie spełni zadania matki życia, matki rodziny, matki Narodu
- Ewangelia – to manifest wolności i miłości, to księga sprawiedliwości, kodeks postępowania osobistego i społecznego
- Wpierw czy później musisz odłożyć tak dziś Ciebie radującą gitarę, bo życie włoży Ci w dłonie krzyż. A jeśli to będzie Krzyż Chrystusa, stanie się on Twoim błogosławieństwem, zbawieniem, nadzieją jedyną
- Jedną z największych potrzeb naszych czasów jest głód Boga
- Składajcie Maryi wasze prace, radości, cierpienia i ofiary
- W dłoniach Maryi bądźcie narzędziem ratowania ludzi dla Chrystusa
- Miłujcie każdego człowieka, nawet takiego, który nie ma dla Was w sercu nic dobrego. Miłujcie tak, jak Chrystus Was umiłował
- Troska ludzka, czujna uwaga Matki, tajemnicza obecność milczącego Jezusa, puste stągwie
– to przedziwne rekwizyty życiowej codzienności - Można wszystko przygotować. Można mieć wodę i naczynia, ale przemiana jest tajemnicą dyskretnego działania Jezusa i współdziałającej z Nim Matki
- Cisza otacza misterium przemiany
- Dokonuje się w nas wewnętrzna przemiana wody naszych czynów w wino łaski
- To Ona, Matka Boga-Człowieka, czujna, dyskretna, uważna, dostrzega nasze puste „stągwie”, do których Jej Syn polecił nalać „wody”
- Maryja uczy Kościół macierzyństwa
- Tylko to posiadamy, co daliśmy innym
- Bóg wymaga od pasterzy i od owiec – oczyszczenia serc
- Mamy chodzić w światłości i przyglądać się naszym czynom w słonecznym wymiarze otwartości i jasności, abyśmy się tych czynów nie wstydzili
- Może niekiedy większe wrażenie robią na nas dzieje Chrystusa zabijanego
niż wiara w zmartwychwstanie i życie, które jest przed każdym z nas - Nie potrzebujemy szukać innych metod i natchnień do wychowania Narodu! Obyśmy tylko pozostali wierni kulturze chrześcijańskiej i naszej polskiej kulturze rodzimej
- Wolą Bożą jest nasze odkupienie i uświęcenie, naturą Boga Ojca – miłość do wszystkich dzieci, a posłannictwem Syna – danie świadectwa o wielkiej miłości, jaką Ojciec żywi ku swoim dzieciom
- Pewnie, poradziłby sobie Chrystus bez nas, ale On tego nie chce
- Kościół jest nieśmiertelny, chociaż my umieramy; jest święty, chociaż my jesteśmy grzeszni
- Jesteśmy Bogu potrzebni, chociaż mógłby sobie poradzić bez nas
- Bóg nie chce za nas wszystkiego zrobić, wyręczyć nas. On chce, abyśmy korzystając z Jego darów, zrobili coś sami
- Z pewnością Kościół poradziłby sobie mocami Chrystusa, ale Chrystus chciał, aby Ta, która stała pod krzyżem otoczona niewiastami galilejskimi, była obecna i dziś w Kościele
- Niech mądrość i miłość Boża dopowie Wam więcej
- Może niekiedy większe wrażenie robią na nas dzieje Chrystusa zabijanego,
niż wiara w zmartwychwstanie i życie, które jest przed każdym z nas - Pierwej nim w kołysce, znalazłem się w myśli Bożej, w sercu Boga, w Jego nieogarnionej miłości, dlatego, że w Nim, w Ojcu moim Przedwiecznym, wszystko dzieje się według natury Boga, a więc w miłości
- Adwent nam przypomina, że moja ziemia musi się otworzyć i zrodzić Zbawiciela wszystkim, którzy Go ode mnie oczekują
- Słusznie i bardzo pedagogicznie czyni Kościół Boży, iż na progu nowego okresu liturgicznego każe nam robić rachunek sumienia – z miłości
- Adwent, przez który przygotowuje nas Kościół na nowe Narodzenie Syna Bożego w naszym codziennym życiu jest również przejawem działania Serca Bożego przez Serce Maryi
- W Dziewczęciu z Nazaretu poczęła się sama Miłość z Ojcowej Miłości
- „Niebiosa, spuście rosę z góry, a obłoki niech zleją z deszczem Sprawiedliwego” …
Kościół wzywa niebo i ziemię, Boga i ludzi do współdziałania w wielkim dziele zrodzenia Zbawiciela - Stworzenie świata i człowieka na obraz i podobieństwo Boże jest udzielaniem się bezmiaru Bożej miłości, której nigdy do końca na tej ziemi nie pojmiemy
- Chrystus jest Głową rodziny ludzkiej, nas wszystkich, zrodzonych z Ojca, którym Ojciec udzielił cząstki swojej Miłości. Poprzez nią pociągani jesteśmy do Jego wielkiej, nieskończonej Miłości
- Miłość Boża może niekiedy paść w naszą ziemię jak ziarno i pozostać sama – wtedy rani i kaleczy, jak ostry kamyk rani bosą nogę, która nieopatrznie nań stąpiła. Ale jeżeli ziarno się przyjmie, bo obumarło, jeśli rozwinie się w zieleń i zacznie owoc przynosić, wówczas nie rani nóg, jest łagodne i przyjemne
- Podziwiamy niezgłębioną miłość, którą wlał Bóg w świat stworzeń, aby z ich pomocą wypowiedzieć ją w konkretny sposób. Wszystko to uczynił dla człowieka. Nie miał więc człowiek wątpliwości, że wszystko co go otaczało w raju, było przejawem miłości Bożej
- Pod wpływem wątpliwości rozpoczyna się szukanie prawdy niejako „na własną rękę”.
Księga Rodzaju zawiera obrazowy, głęboko psychologiczny opis tego zdarzenia. W jednym zdaniu ujawnia sposób działania człowieka, który zaczyna wątpić. Nie poprzestaje on na podanej sobie przez Boga prawdzie, ale sprawdza ją i doświadcza - Nieraz myślimy, że coś Panu Bogu popsuliśmy przez naszą słabość i grzechy, ale nawet one są dla Boga materiałem dla wypełnienia Jego planów
- Nie śmiem nawet spojrzeć na Ciebie, Niepokalana, by mój wzrok nie zniekształcił tego obrazu piękna, którym promieniejesz
- Trzeba od razu postawić przed człowiekiem kogoś, kto jak słup ognisty będzie świadczył, że zniszczony ład może być naprawiony
- Człowiek ma się nauczyć walczyć w swym życiu osobistym z następstwami zakłócenia między porządkiem materialnym, przyrodzonym, a duchowym, nadprzyrodzonym. W ten sposób Bóg na nowo naprawia dzieło
- Bóg zaczął działać… Pragnął, aby na zawsze skończyły się wątpliwości: czy możliwe jest, aby człowiek wrócił do ładu i pokoju? Czy możliwe jest opanowanie śmierci i rozkładu? Czy możliwe jest, aby człowiek znowu oglądał Boga?
- Mój krzyż wziął Chrystus na swoje ramiona. Nie udźwignąłbym go sam. Musi mi pomóc aż … Bóg
- Chrześcijanin nigdy nie jest samotny, bo Towarzyszem jego drogi jest sam Bóg
- Przez oczy patrzy dusza, wartość więc i charakter duszy przejawia się na twarzy, bo ona ma być fotografią Boga. Do nas należy pracować nad tym, aby nie tylko nasze oblicze, ale oblicze każdego człowieka przypominało Boga, a nie szatana. Szatan jest bez twarzy. Człowiek jest z twarzą… Boga!
- Bóg czyni wszystko według najwyższej swej mądrości! Nie działa w sposób samowolny, nie „popisuje się ” swą wszechmocą. „Mogłem! Więc jeszcze raz to uczynię”. Bóg nie lubi nadprodukcji wzorów, nie chce po prostu „popisywać się” przed światem swą cudownością. Działa w sposób jak najbardziej prosty i naturalny
- Bóg-Człowiek nie jest więc kimś obcym! Nie jest przybyszem na świat, kimś z drugiej jak gdyby strony: tu ludzkość, a tam Bóg, który raczył łaskawie się zniżyć. Nie! On po prostu wyrasta z gleby tej ziemi
- Trzeba zacząć od nowa, wszystko – od nowa. Chociaż jesteśmy już ludźmi dojrzałymi,
Jednakże można, a nawet trzeba wciąż zaczynać od nowa… - Nadal możliwe jest – nawet po straszliwej katastrofie – pojednanie człowieka z Bogiem, przywrócenie harmonii między prawami ciała i ducha, uzyskania pokoju wewnętrznego przez człowieka
- Ponieważ ma być odkupiony człowiek, musi to być zrobione po ludzku i musi to uczynić człowiek. I to nie taki, który jest wzięty z obłoków, ale człowiek prawdziwy, uplątany w życie człowiecze i jak najbardziej z tym życiem związany
- Ta miłość, przez którą powstałem, jest „słabością” Stwórcy wobec mnie – stworzenia. On jest bezsilny wobec tej miłości, dzięki której ja jestem. On mnie pierwszy umiłował. To On zaczął i nie może przestać mnie miłować
- Największym grzechem jest zwątpienie, czy Bóg mnie miłuje, czy Bóg mnie jeszcze miłuje? I tego człowiek dopuścić się nie może! Byłby to grzech przeciwko istocie Boga, który jest Miłością
- Często stwierdzamy, że właściwie nic nie znajdujemy w sobie, co skłaniałoby Boga do miłowania nas. Ty nie znajdujesz, ale On znajduje. Twój Ojciec, który zna ciebie lepiej niż ty sam siebie, jeszcze coś w tobie znajdzie, co jest godne Jego miłości
- Potęga Boga jest tak wielka, że potrafi On obdzielić pełną miłością każdego człowieka
- Największa nieznana człowieka: serce. Tak wspaniałe, że Bóg o nie zabiega. Tak potężne, że może się oprzeć miłości Wszechmocnego. Tak mdłe, że chwyta je w sieci niejedna słabość. Tak szalone, że może zburzyć wszystko szczęście i wszelki ład. Tak wierne, że nie zdoła go zrazić nawet przewrotna niewierność… A człowiek stokroć wspanialszy, bo zdoła nim rządzić
- Im lepiej i pełniej odpowie człowiek – dzieło miłości Bożej – na miłość Boga, tym pełniejsze rodzi owoce, tym bardziej staje się święty
- Chciejmy zrozumieć Boga na nasze czasy. Chciejmy Nim żyć, bo On jest Ojcem przyszłego wieku – Pater futuri saeculi – nie tylko wieku dzisiejszego
- Aby przekonać się o istnieniu Boga, trzeba lepiej przyglądać się sobie… Nie trzeba lękać się dobrego spojrzenia na siebie, na swoją duszę i ciało, aby w tym wszystkim rozpoznać mądrość i dobroć Boga
- Bóg wprawdzie szanuje wolność człowieka, ale gdy ludzkie dłonie narobią zbyt wiele zła, przychodzi nagle dłoń Boża i porządkuje wszystko
- Ilekroć człowiek wątpi, czy Bóg jest Prawdą, Miłością, Dobrocią i Mądrością,
powstaje nieporządek, który jest przyczyną najrozmaitszych udręk - Gdy znajdę w sobie choć jeden akt miłości, już nie jestem nędzą. Choćby całe moje życie było jednym grzechem, ten jeden akt miłości oddaje mnie Bogu. Nie, nie jestem nędzą… Jestem wielkością, bo miłuję
- Wielu świętych Polaków i Polek ukazuje Wam drogę serc waszych do Chrystusa, a przez Niego do Ojca Najlepszego, który jest Miłością
- Jestem tylko błotem! Ale w tym błocie Bóg zgubił perłę miłości…
- Spojrzał na niskość! Ciekawa rzecz, że Bóg najchętniej dostrzega małość i pokorę. Jeżeli więc ogarną cię wątpliwości, czy oko Boże widzi cię, wiedz, że w rowie wiosennym nawet żabę widzi! A ciebie miałby nie dostrzec? Jesteś czymś więcej!
- Człowiek zdobywa się na wysiłek, aby być wiernym, i to jest właśnie miłość
- Najbardziej obojętny na Boga człowiek wpierw czy później za Nim zatęskni. Przez miłość, która jest w jego ludzkiej naturze, obudzi się w nim, niekiedy w ostatnim momencie, niepokój. I Panu Bogu to wystarczy…
- Może uschnąć w nas wiara, może zatrzeć się obraz Boga Żywego, ale zawsze przez ruiny przeświecać będzie promyk tęsknoty do Boga, który może człowieka wyzwolić od grzechu, nienawiści, przemocy i gwałtu, od władców, arsenałów, złota i niewolniczej technokracji
- Więcej radości daje nam zwycięstwo nad złymi popędami, aniżeli swoboda moralna
- Tyle już było na świecie prób urządzenia ludzkości tylko przez sprawiedliwość.
Wszystkie zawiodły! Trzeba więc przywołać do pomocy miłość - Tak bardzo potrzebna nam jest świadomość obecności nad nami dobrego, Ojcowskiego oka, które wszystko porządkuje na ziemi
- Chociaż byście zapomnieli o tym, że jesteście dziećmi Kościoła, nie macie mocy przestać być nimi
- Modlitwa o świadomość Bożej Opatrzności w świeci może być bardzo konkretna, sprowadzająca Boga do najdrobniejszych szczegółów i drobiazgów ludzkiego życia
- Najbardziej konkretyzuje sam Bóg, bo przemawia do detalicznych pyłków, jakimi wszyscy jesteśmy
- Jeśli tobie się wydaje, że w twojej duszy Chrystus już umarł, pamiętaj, że jest to złudzenie, bo nawet gdybyś zapomniał o Chrystusie – On nie umrze. On żyje i przez miłość swoją do ciebie wydobędzie cię w ostatniej chwili z niedoli zapomnienia o Bogu, a może i niewiary, i doprowadzi do Ojca
- Nie zginę, gdy znam to słowo „Ojcze”. Nie zaznam rozpaczy i bezsiły
